In de herfst van 1933 werd in Lomm door enkele jonge mannen een voetbalclub opgericht, onder de naam L.V.C. (Lommse voetbalclub). Nu, 2023, vieren wij het 90-jarig jubileum van onze Lommse voetbalclub RKDSO. Hierna een terugblik hoe onze voetbalclub is ontstaan en zich ontwikkeld heeft tot de dag van vandaag.
DE OPRICHTING 1933-1938
Het is allemaal begonnen in de bakkerij van ‘Stiene Piet’. Daar kwamen ze regelmatig bij elkaar en dan werd er gepraat over voetbal en de oprichting van een eigen club. Op die bewuste avond, 28 november 1933, werd er dan ook daadwerkelijk een begin gemaakt. Meister Linssen werd benoemd tot voorzitter (wist veel van voetbal door zijn studententijd), Graadje Hegger secretaris-penningmeester en de heren Hen Deenen, Kuub Geelen en Theelen Joep bestuursleden.
Met een bescheiden start, op een weiland van Verbeek nabij de Vosberg (huidige industrieterrein) werd er eerst nog wat in los verband vriendschappelijk gevoetbald, maar met ingang van het seizoen 1934-1935 werd officieel deelgenomen aan de competitie onder de naam L.V.C.. We werden ingedeeld in de derde klasse van de Rooms Katholieke Limburgse Voetbalbond. De eerste competitiewedstrijd werd gespeeld in IJsselsteyn. Een oude bus werd gecharterd, om deze verre reis te kunnen maken. We verloren met 5-1. De eerste competitie werd afgesloten met 21 punten uit 16 wedstrijden, 75 doelpunten voor en 35 tegen en L.V.C. eindigde zodoende op een eervolle derde plaats. In 1935 werd een nieuw speelveld in gebruik genomen, daar waar nu de firma Mamesta op het industrieterrein is gevestigd. Ook werd dat jaar een tweede elftal gevormd, waardoor het eerste elftal automatisch promoveerde naar de tweede klasse van de RKLVB. Deze competitie had voor het eerste elftal een zeer gunstig verloop, mede doordat drie Lommse spelers, Frits Wismans, Pierre Pingen en Lei Pingen, die nog voor de Arcense voetbalclub RKDEV uitkwamen, in dat jaar transfervrij waren en overgingen naar de Lommse voetbalclub.
Door deze versterking van drie geroutineerde spelers versloegen we de ene na de andere tegenstander totdat we de laatste wedstrijd in Broekhuizen moesten spelen. Het was de bedoeling ongeslagen kampioen te worden, echter deze wedstrijd eindigde in een 3-3 gelijkspel, wat voor Lomm nipt voldoende was voor een kampioenschap. In 1936 werd gestart in de eerste klasse van RKLVB. Wat voor Lomm een redelijk hoog niveau was. Toch kon LVC zich in die klasse goed handhaven. De eerste jaren was Lomm steeds in de kopgroep te vinden, in 1938 eindigden we zelfs op de tweede plaats.
ROND DE OORLOG 1938-1948
In het seizoen 1939-1940 werd wegens het invallen van de oorlog niet gevoetbald. In 1940 werden alle bonden opgeheven en ondergebracht in één Nederlandse voetbalbond, de N.V.B., wat later de K.N.V.B. werd. L.V.C. werd ingedeeld in de eerste klasse Limburg, en kreeg de clubnaam Lomm. De oorlogsjaren waren voor de Lommse voetbalclub zeer moeilijk wegens spelers tekort en de slechte financiële toestand. Alleen het tweede elftal behaalde in het seizoen 1941-1942 een kampioenschap. Met het eerste elftal ging het in de jaren 1941, 1942, 1943 bergafwaarts. Gelukkig was degradatie destijds afgeschaft, anders had Lomm beslist een trapje lager gestaan. Het seizoen 1944-1945 werd wederom niet gevoetbald wegens zeer zware oorlogstijd. Met ingang van het seizoen 1945-1946 kon er weer volop worden gevoetbald. In dat jaar veranderde de voetbalclub van naam, en zo ontstond RKDSO (Rooms Katholieke door samenspel overwinnen). In de jaren na de oorlog ging het bergopwaarts.
In het seizoen 1946-1947 eindigde het eerste elftal op de tweede plaats en het tweede elftal kon haar tweede kampioenschap vieren. Deze stimulans hadden onze Lommse voetballers nodig. Zo werd in 1947 begonnen aan een seizoen waarin de verwachtingen hoog gespannen waren. We beschikten immers over een stel knapen waar geen kruit tegen opgewassen bleek. De competitie verliep succesvol en het kampioenschap werd een feit. Doch de poort naar de KNVB-klasse stond nog niet open; er zou nog eerst een promotie-competitie gespeeld moeten worden tegen VCH en Baarlo. Na een viertal spannende wedstrijden, waarvan de laatste met 4-0 in Baarlo werd gewonnen, was de weg vrij naar de 4e klasse van de KNVB. Dit was voor Lomm een opgang met bliksem kracht. De kampioenen konden het niet opbrengen om rechtstreeks vanuit Baarlo naar Lomm terug te keren. De dorstige kelen werden eerst goed gevuld in het café van Jeu Brands, waarna men in Lomm de feestvreugde voortzette. Het werd een groot feest met de kampioenen die na 12 jaar voetbal in de 1e klasse onderafdeling erin geslaagd waren in de 4e klasse van de KNVB te belanden.
1948-1958
In het eerste seizoen in de 4e klasse kostte het enige moeite voor het 1e elftal om zich in deze klasse te handhaven. We wisten aan het degradatiespook te ontsnappen en konden in de jaren daarna naar alle tevredenheid in de klasse blijven spelen. In deze periode (1951) verhuisden we opnieuw. Er werd toen met veel zelfwerkzaamheid van de leden een, naar de toenmalige maatstaven, riant sportpark aangelegd, naast hotel-café Pingen. Intussen werd het ook de Lommse jeugd mogelijk gemaakt om georganiseerd te voetballen. En die jeugd-afdeling kende zijn succes: In 1956 werd het B-1 elftal kampioen!
1958-1973
In 1958 vierde RKDSO haar 25-jarig bestaan. Niet alleen de vereniging vierde haar jubileum, maar ook de voorzitter Meister Linssen, die al die tijd onafgebroken de voorzittershamer hanteerde. Hiervoor ontving hij de zilveren bondsspeld van de KNVB. Na een verblijf van 14 jaren in de 4e klasse, degradeerde het 1e elftal, maar het verblijf in de eerste klasse afdeling Limburg bleef beperkt tot één jaar. Opnieuw feest in Lomm, een dubbel feest, omdat ook het tweede elftal promoveerde naar de tweede klasse afdeling Limburg. Helaas bleek de promotie toch wat te hoog gegrepen en degradeerde het tweede team in 1964. Het eerste elftal enkele jaren later in 1967. In 1965 verhuisde RKDSO opnieuw. Met hulp van de gemeente hadden we een speelterrein verworven aan het Lommer Broek (‘t Brook’). We hoopten van alle terrein zorgen af te zijn, echter de bodemgesteldheid van het veld was zo slecht, dat regelmatig wedstrijden moesten worden afgelast, vooral bij regenweer. Daarnaast gingen steeds meer Lommenaren voetballen en konden we een derde team samenstellen. Ook de jeugdafdeling groeide gestaag.
Bij de viering van het 35-jarig bestaan droeg voorzitter Cor Linssen zijn taken over aan Lei van den Hombergh. Als blijk van waardering voor zijn enorme inzet voor de vereniging werd Meister Linssen tot ere-voorzitter benoemd. Voor bestuurslid Hen Deenen was 1970 een bijzonder jaar. Tijdens een drukke receptie vanwege zijn 25-jarig bestuurslidmaatschap, werd hem de zilveren bondsspeld uitgereikt. In 1970 konden we de eerste spade in de grond zetten voor het huidige sportcomplex aan de Bosbergstraat. Met hulp van allen die de Lommse voetbalclub een warm hart toe droegen konden we gaan werken aan het sportpark ‘Het Wildlandt’. Op 29 juli 1973 werd dit prachtige complex officieel geopend.
1973-1983
Precies 40 jaar na de oprichtingsdatum vierden we het jubileum in een grote feesttent. Helaas waren er barre weersomstandigheden (kou en sneeuw) wat het bier in de glazen deed !bevriezen#, maar dat mocht de pret niet drukken. Tijdens dit feest werden 5 jubilarissen gehuldigd: 40 jaar lang lid van RKDSO: Harrie Jacobs, Hen Deenen, Cor Linssen, Sef Jacobs en Hay van Wylick. Tevens ontvingen de laatste twee een zilveren bondsspeld. In het jubileumjaar werd W. den Mulder aangesteld als eerste trainer. Tot die tijd hadden eigen leden de trainingen geleid. Intussen groeide RKDSO steeds meer: vanaf 1975 namen 4 senior- en 5 juniorelftallen aan de competitie deel. Ook komt er voor de jeugdafdeling een eigen jeugdbestuur. Om de kas te spekken werden er enkele jaarlijks terugkerende aktiviteiten opgezet, zoals verjaardagsaktie, ophalen van oud-papier, kienen en de donateursaktie. Op 25 juni 1975 neemt Hay van Wylick afscheid als secretaris. Onder een staande ovatie werd ‘Hayke’ tot erelid benoemd.
Jan Hendreks neemt zijn taak als secretaris over. Nadat in 1976 op de laatste competitiedag het kampioenschap nog uit handen werd gegeven na een smadelijke nederlaag in Wellerlooi, mocht het eerste elftal in 1978 dan toch de kampioensvlag hijsen. Onder leiding van trainer Sef Siero werd promotie naar de 4e klasse KNVB afgedwongen. Het moet in deze tijd zijn geweest dat in Lomm de zogenaamde ‘tafeldans’ is uitgevonden. Dit onder begeleiding van het liedje Rivers of Babylon. Het sportcomplex werd deze jaren uitgebreid met een trainingsveld (1979) en een eigen kantine (1982). Dit werd allemaal mogelijk gemaakt door zelfwerkzaamheid van de leden. Sportief verging het DSO minder goed. Het eerste elftal keerde na 2 jaar weer terug in de afdeling Limburg. Daarentegen promoveerde het tweede elftal naar de tweede klasse. Ook toen werd er gefeest met the Rivers of Babylon.
1983-1993
Door de ervaring met het strenge winterweer tijdens ons 40-jarig jubileum werd op voorhand de festiviteiten rondom het 50-jarig jubileum verschoven naar het voorjaar van 1984. Als onderdeel van de festiviteiten organiseerden we de inmiddels beroemde Maasdorpencuptournooi. Tijdens deze festiviteiten ontving Sef Jacobs de NKS-speld en Lei van den Hombergh mocht de zilveren bondsspeld van de KNVB ontvangen. Sportief gezien hadden we gloriejaren. Het tweede elftal werd op tweede paasdag in 1984 ongeslagen kampioen en promoveerde naar de tweede klasse afdeling Limburg. In hetzelfde jaar haalde het eerste elftal voor het eerst in de historie de finale van de afdelingsbeker. Onder begeleiding van 2 supportersbussen en vele auto's reisden we af naar Nieuwstadt. Helaas verloor ons jonge talentvolle team na strafschoppen van SVME uit Eijsden. Op pinksterzaterdag 1985 werd het eerste elftal kampioen in de 1e klasse afdeling Limburg. Onder het toezicht van 859 toeschouwers werd een overtuigende 3-0 zege op Melderslo behaald onder leiding van trainer Geert Driessen. Met de kermisdagen voor de boeg betekende dit kampioenschap dubbelfeest in Lomm en werden de ‘tafeldansen’ weer uitgeoefend. Dat het inmiddels traditionele stratentoernooi op die pinksterzaterdag niet kon doorgaan, kon in het feestgedruis niemand deren. In de jaren 80 drong ook in de amateurvoetbalwereld sponsoring door. Met de Fritesspecialist BV uit Lomm (huidige Aviko) werd in 1985 een contract aangegaan. Sindsdien prijkt op de tenues van het eerste elftal de naam ‘Lord Chips’. Ook de overige elftallen kregen de jaren erna sponsoring in de vorm van bedrukte sportkleding.
Ondertussen gingen ook de sportieve successen door. Zo behaalde het 4e elftal het kampioenschap in 1987 en keerde het tweede elftal in dit seizoen na een 1-jarig verblijf in de 3e klasse weer terug in de 2e klasse afdeling Limburg, door op een tweede plaats te eindigen. Ook het derde elftal kon in 1992 de kampioensvlag hijsen en promoveerde naar de 3e klasse afdeling Limburg. Ook noemenswaardig is het meisjesvoetbal van onze vereniging in de periode 1984-1986 en de sportieve voetbaluitwisselingen met DBS uit Eindhoven en Weebosch (uit Weebosch). Eind jaren 80 werd het sportcomplex uitgebreid met verlichting van het trainingsveld, parkeerplaats en toegangsweg en werd een automatische beregeningsinstallatie aangelegd. Met een tevreden gevoel droeg Lei van den Hombergh de voorzittershamer over aan opvolger Jac Ewalts tijdens de jaarvergadering van 28 juni 1992. Vanwege zijn grote verdiensten werd Lei tot ere-voorzitter benoemd en ontving de gouden bondsspeld van de KNVB. In dit jaar moest het eerste elftal een stapje terug doen naar de 1e klasse afdeling Limburg. De draad van de goede sportieve prestaties werd echter meteen weer opgepakt. Na een sensationele inhaalrace eindigde het eerste elftal in 1993 op de gedeelde eerste plaats. Helaaswerd de beslissings-wedstrijd tegen BVV uit Blitterswijk verloren met 2-1.
1993-2003
In November 1993 vierden we het 60-jarig jubileum. Op vrijdag werd het feest ingeluid met een H. Mis en een feestavond. Op zaterdag was er een jeugdmiddag, een receptie en aansluitend feestavond. Op zondag werd een Limburgse middag gehouden met optredens van onder andere Beppie Kraft en Ben Verdellen. Kortom, het was een feest wat we in één woord noemen, GEWELDIG. Onze vereniging bestond toen uit 4 seniorenelftallen, een eigen jeugdafdeling met 4 juniorenteams en een veteranenafdeling. Onze jeugdafdeling had te maken met teruglopende spelersaantallen bij A, B en C. Het werd steeds moeilijker om deze teams compleet te krijgen. Dit bleek ook in Arcen het geval. Na vele besprekingen en vergaderingen door ons jeugdbestuur (jeugdvoorzitter Leo Smeets en jeugdsecretaris Piet Martens) gingen gingen de jeugdafdelingen van RKDSO en RKDEV in het seizoen 1997-1998 samenwerken. Het eerste A combinatieteam bestond uit: 5 spelers uit Arcen en 11 spelers uit Lomm, het eerste B combinatieteam uit 13 spelers uit Arcen en 5 uit Lomm, en het eerste C combinatieteam uit 16 Arcense spelers en 7 Lommse spelers. Sommige van deze spelers voetballen vandaag de dag bij DSO1. 1994 was het jaar waarin RKDSO-1 ongeslagen kampioen werd in de 1e Klasse H van de afdeling Limburg, met promotie naar de 4e Klasse H van de KNVB. In 1995 eindigde RKDSO als tweede op de ranglijst en in 1996 als elfde. Een promotiewedstrijd tegen Baarlo werd in Velden met 1-0 verloren, dus geen promotie in 1997. In 1998 werden Wil van de Kerkhof en Jack Munnix respectievelijk jeugdvoorzitter en jeugdsecretaris. Onder hun leiding werd de jeugdsamenwerking met Arcen verder vormgegeven en uitgebreid.
In de eindjaren negentig konden meerdere kampioensteams gehuldigd worden: Combinatie DSO/DEV A1 kampioen in 1999. Ook de teams van RKDSO F1, F2, E1 en de D1 werden in dat jaar kampioen. Ook in het jaar 1999 behaalde ons 1ste elftal promotie naar de 3de klasse KNVB door thuis te winnen van Irene. Dit gebeurde onder leiding van de Tegelse hoofdtrainer Huub Verheijden, die voordat hij naar RKDSO kwam nog in dienst was bij Irene. De promotie van RKDSO was een groot feest, echter Huub kon een sprankje teleurstelling voor ‘zijn’ Irene niet onderdrukken. In 1999 werd Bram Hoogveld trainer van DSO1. Het verblijf in de 3de Klasse duurde helaas maar één jaar. Op 19 juli 1999 overleed onze wedstrijdsecretaris Jan Hendreks. In dat zelfde jaar werd, deels nog door Jan, een bestuurskamer aan de kantine gebouwd. Het wedstrijdsecretariaat werd opgevolgd door Piet Hendrikx. Na 9 jaar voorzitter te zijn geweest, gaf Sjaak Ewalts Op 15 juni 2001 de voorzittershamer over aan Hans Heijnen. Sjaak is tot op de dag van vandaag nog steeds leider van onze veteranen en daarnaast natuurlijk vanuit de AMI nauw betrokken bij onze club als hoofdsponsor van onze selectie. Op 5 juli 2001 overleed Coen van Wylick, een markant persoon binnen onze vereniging. Na 2 jaar van samenwerking met Bram hoogveld werd Ger Verheijen in 2001 de nieuwe trainer van de selectie. Ook in het jaar 2001 werd een klusclub in het leven geroepen, welke wekelijks onderhoud aan de accommodatie uitvoert. In 2002 kreeg scheidend bestuurslid Piet Martens de zilveren Bondsspeld uitgereikt en wel op zaterdag 6 april. Piet was een vrijwilliger in hart en nieren en heeft een lange rij van verdiensten voor onze vereniging. Hij werd vervolgens benoemd tot erelid van onze vereniging. In dat zelfde jaar trad Jack van den Hombergh na 10 jaar af als secretaris. Hij werd opgevolgd door Ron Hegger.
2003-2008
In 2003 vierden we ons 70 jarig jubileum. Daar dit geen officieel jubileum is werd dit in eigen kantine met eigen leden en vrijwilligers gevierd. Deze was natuurlijk al snel veel te klein. Tijdens de feestavond werden Piet Pingen, Piet Hendrikx, Jeu van Wylick en Jack vd Hombergh onderscheiden met een zilveren bondsspeld. Verder ontvingen Jack Vervoort en Jac Ewalts een verenigingsonderscheiding als “lid van verdienste” en 12 andere leden een onderscheiding voor ‘méér dan 35 jaar onafgebroken lidmaatschap’. Hiervan zijn Sef Jacobs en Harry Jacobs de uitschieters met beide zelfs 70 jaar lidmaatschap. Het aantal actieve seniorspelers liep in die tijd helaas gestaag terug, waardoor RKDSO terug moest van eerst 4 naar 3 en tenslotte in 2003 naar 2 seniorenelftallen. Het resultaat van het 1e was een laatste plaats met 7 punten en dus degradatie naar de vijfde klasse. Het 2e behaalde een 9e plaats met 23 punten. In 2004 volgde een samenvoeging van het standaard team met DEV-Arcen, onder leiding van Jack Maas als trainer werd een middelmatig resultaat behaald. Ons 2de elftal ging verder onder de naam RKDSO 1 in de res.6e klasse onder leiding van Piet Pingen. De samenwerking met DEV op senior nivo heeft maar een jaar geduurd. In 2005 ging RKDSO weer op eigen voet verder, zelfs met 3 senior elftallen. Dit waren 3 recreatieve team met als doel om zoveel mogelijk spelers te behouden voor DSO.
Ook werd er gesproken over één sportveld voor DEV en RKDSO welke geplaatst zou worden aan het Lottums veer, echter dit was na ampele discussie weer van de baan. Op 15 April 2005 overleed Sef Jacobs. Vele van onze huidige leden herinneren zich vast nog hoe Sef als jeugdtrainer, tot op hoge leeftijd een lenigheid demonstreerde, waaraan de meeste jeugdspeler niet konden tippen. In het seizoen 2006/2007 ging RKDSO weer met 4 senioren teams de competitie in. Voorwaar hoe was het mogelijk. De krant schreef van een “wederopstanding” van het voetbal in Lomm. DSO1 speelde weer prestatief en begon in de 6e klasse KNVB. Een nieuwe trainer werd gevonden in de persoon van Geert Mulders uit America. Het 2e elftal kampte het hele seizoen met te weinig spelers en werd één jaar later weer opgeheven. DSO3 was het team dat 2 jaar eerder nog onder de naam DSO1 aan de competitie deelnam. Het 4e elftal behaalde met vlag en wimpel het kampioenschap in Melderslo. In dat jaar waren er de volgende juniorenteams: B1, B2, C1, D1 en D2 als combinatieteams en E1, F1 en F2 als volledige Lommse teams. De C1 werd voorjaarskampioen en de F1 werd najaarskampioen. In december 2006 overleed onze geestelijk adviseur Pastoor Noud Mooren.
In het seizoen 2007/2008 ging RKDSO dus weer aan de slag met 3 seniorenteams. Enkele voormalig 2e elftalspelers sloten aan bij de veteranen waardoor deze ook iets ruimer in hun jasje kwamen te zitten. Ook hadden we wederom een kampioenschap te vieren bij de senioren. DSO3 werd ongeslagen kampioen en trok met A&G vrachtauto van sponsor Geert-Jan Hegger door het dorp. Op 12 Oktober 2007 treedt Wil van de Kerkhof tijdens de ledenvergadering af als jeugdvoorzitter. Hij wordt opgevolgd door Ger van den Hombergh. De afgelopen jaren werd de kantine hoofdzakelijk door eigen leden en vrijwilligers gerund. Met name de zaterdagen (jeugdwedstrijden) worden volledig door eigen leden en vrijwilligers verzorgd. Op zondag staat naast de vrijwilligers Marc Jongeneelen achter de tap. Dit doet weer een klein beetje denken aan die goeie ouwe tijd dat Hay en Truus Deenen de bardiensten verzorgden. In Augustus 2008 neemt Jeanne Vousten het jeugd-wedstrijdsecretariaat over van Jack Munnix. Daarnaast zien we een duidelijke toename van dames in vrijwilligersfuncties, iets wat we natuurlijk zeer toejuichen. In het jubileumjaar is de competitie gestart met 3 seniorenteams, één veteranenteam en 12 jeugdteams, te weten: A1, A2, B1, C1, C2, D1, D2, D3 (allemaal combinatieteams) en E1, E2, F1 en F2 (volledig DSO).
Tot zover de historie van RKDSO.
